W listopadzie wspominaliśmy naszych bliskich. Uczniowie klasy VI pod kierunkiem nauczycieli przygotowali wieczór poetycki.
W apelu wykorzystano m.in. wiersze W. Szymborskiej, J. Twardowskiego, M. Panister i piosenki M. Rodowicz (Niech żyje bal) T. Woźniaka(Zegarmistrz światła) R. Rynkowskiego (Szczęśliwej drogi już czas) S. Krajewskiego (Biały krzyż, Nie spoczniemy).
Ten dzień nostalgii i zadumy uświetniły słowa Jana Pawła II:” Zanim stąd odejdę, proszę was, abyście to całe dziedzictwo, któremu na imię Polska, raz jeszcze przyjęli z wiarą nadzieją i miłością.” I chociaż nie ma go już wśród nas, to wierzymy głęboko, że czuwa nad nami i oręduje za nami u Boga. A jego słowa są testamentem, który każdy z nas powinien wypełniać.
Zapalone znicze, odpowiedni nastrój, pięknie recytowane utwory i wyśpiewane piosenki skłoniły wszystkich do refleksji nad sensem życia, pozwoliły na chwilę „zatrzymać się” w biegu codzienności i pomyśleć o tych, których już nie ma, a którzy przecież tak samo jak my kochali, płakali, śmiali się, mieli swoje kłopoty. Minutą ciszy uczciliśmy ich pamięć.
